sonorulus, -a, -um
klangvoll: OECOLAMPADIVS ep ed. Staehelin 402 (1526) (aus "De re eucharistiae responsio") si quis vehementiam rhetorices et venustatem sonorulae dictionis querat. PIRCKHEIMER carn resp secund p.512 (1527) Rhetorices mihi obiicit vehementiam et venustatem sonorulae dictionis.
Lexicographica: GEORGES 0
|