desiderosus, -a, -um – begehrend: VILLANI-F comm Dante inf 1,97-99 (1405) Istud tamen nomen 'vagi' ad procos et amantes extensum est, similiter et ad rei concupiscibilis usum, ut iste est: 'vagus vini, vel cibi', id est desiderosus et appetens. SERRAVALLE comm Dante inf 10,43-45 Ego, qui eram desiderosus obedire. == comm Dante purg 28,1-6 dicit quod iam erat totus avidus effectus et desiderosus videre istum Paradisum, == comm Dante purg 29,31-36 desiderosus ad plures, idest maiores letitias. == comm Dante par 4,1-9 Ita stabat iste auctor inter duo dubia equaliter ipsum moventia, desiderosus scire et declarari de quolibet illorum dubiorum, omnino equaliter animum suum moventium. – lex.: POSSEVINO appar I p.388 (1603) Desiderius, qui et vulgo, Italicè inscribitur Desiderosus.